In the space of one year, from September 2020 until the same month of 2021, fuel prices in Lebanon increased nearly 9 times, in light of the worst economic crisis in the history of this country.
Riding a bicycle in Lebanon has always been just a hobby, but the economic crisis has made it a daily necessity, at a time when gasoline is scarce and its prices are high in the country.
While the Lebanese are suffering under a difficult living and economic reality, a large part of them depend on the bicycle as a means of transportation instead of the car.
Within one year, from September 2020 until the same month of 2021, fuel prices in Lebanon rose nearly 9 times, in the wake of the worst economic crisis in the history of this country.
** Twice the minimum wage
The young man, Muhammad Saud, has been parking his cars for several weeks and decided to replace them with a bicycle to move around the capital, Beirut, after the price of a can of gasoline equaled about a third of the minimum wage.
Saud told Anadolu Agency that he has now relied on the bike to go to work, to the club, and to other places in the city.
The minimum wage is 675,000 pounds (about $39 according to the black market), but the government has not yet amended it despite the unprecedented collapse of the local currency.
The price of a can of gasoline (20 liters) in September 2020, was about 25 thousand pounds (about 1.5 dollars at current prices on the black market), and its price today has become about 207 thousand pounds (about 12 dollars), after the government gradually reduced fuel import subsidies. .
Saud pointed out that he does not use taxis because their cost is about 10 times higher than before, as the cost of a taxi inside Beirut has become 20,000 pounds, after it was 2,000 pounds before the crisis.
He continued, “Whether I use my private car or a public taxi, the monthly cost of transportation reaches 1,700,000 Lebanese pounds (100 dollars according to the parallel market price).”
Public transportation in Beirut consists of taxis in addition to minibuses, while the city lacks other mass transportation such as the metro or train, which is usually less expensive, which increases the difficulty of moving between regions.
** Companies that encourage their employees
Khalil Habri, a manager in a company in the capital, Beirut, said that they began to sense the danger of the fuel crisis and its repercussions on the movement of people more than 5 months ago.
In an attempt to confront this crisis, the company has allocated an additional place in its building that allows employees who travel by bike to shower in the company after their arrival and change their sports clothes, according to Habri.
Habri, who in turn uses the bicycle daily to commute from his home in Ashrafieh (east Beirut) to the company’s headquarters in Hamra (west), said that his company tries as much as possible to encourage and help its employees to use the bicycle.
He added to “Anadolu Agency” that in addition to saving the price of buying gasoline, the bicycle also saves time as it can avoid the traffic congestion that Beirut suffers from during daylight hours.
He expected that more Lebanese would resort to cycling at this stage because they are now forced to, and there is no other alternative.
** Huge turnout
“For many people, there is currently no other option than a bicycle,” said Nadida Raad, one of the founders of the “Chain Effect” association, which encourages cycling in Beirut and provides facilities for those who wish to ride a bike.
She explained that her association receives many messages from citizens who wish to use the bicycle as a means of transportation instead of the car, noting that the association, in turn, provides them with advice and instructions on that.
This reality is recently reflected in the remarkable movement of bicycles in the streets of the capital, especially during working hours, according to Raad.
She added, “It is not without some logistical difficulties for cycling on the roads in Beirut, and this is what many countries suffer from in terms of not equipping the infrastructure and allocating safe lanes.”
But she clarifies that “using a bicycle in the heart of Beirut is not as dangerous as we thought,” noting that “today there is an opportunity to move towards this type of sustainable, environmentally friendly and human transportation.”
Lübnan’daki akaryakıt krizi…bisiklet hobiden ihtiyaca
Eylül 2020’den 2021’in aynı ayına kadar olan bir yıl içinde, Lübnan’daki akaryakıt fiyatları, bu ülkenin tarihindeki en kötü ekonomik kriz ışığında yaklaşık 9 kat arttı.
Lübnan’da bisiklete binmek her zaman sadece bir hobiydi, ancak ülkede benzinin kıt olduğu ve fiyatlarının yüksek olduğu bir zamanda ekonomik kriz onu günlük bir ihtiyaç haline getirdi.
Lübnanlılar zorlu bir yaşam ve ekonomik gerçeklik altında ezilirken, büyük bir kısmı ulaşım aracı olarak araba yerine bisiklete bağımlı.
Eylül 2020’den 2021’in aynı ayına kadar olan bir yıl içinde, Lübnan’daki akaryakıt fiyatları, bu ülkenin tarihindeki en kötü ekonomik kriz ışığında yaklaşık 9 kat arttı.
** Asgari ücretin iki katı
Genç adam Muhammed Saud, birkaç haftadır arabalarını park ediyor ve bir kutu benzinin fiyatı asgari ücretin yaklaşık üçte birine eşit hale geldikten sonra başkent Beyrut’ta dolaşmak için arabalarını bisikletle değiştirmeye karar verdi. .
Suud, AA muhabirine yaptığı açıklamada, işe, kulübe ve şehrin diğer yerlerine gitmek için artık bisiklete güvendiğini söyledi.
Asgari ücret 675.000 pound (karaborsaya göre yaklaşık 39 dolar), ancak hükümet yerel para biriminin eşi görülmemiş çöküşüne rağmen bunu henüz değiştirmedi.
Eylül 2020’de bir kutu benzinin (20 litre) fiyatı yaklaşık 25 bin pound (karaborsadaki cari fiyatlarla yaklaşık 1,5 dolar) idi ve bugünkü fiyatı 207 bin pound (yaklaşık 12 dolar) oldu. hükümet akaryakıt ithalat sübvansiyonlarını kademeli olarak azalttı.
Suud, kriz öncesi 2 bin sterlin olan Beyrut’ta taksinin maliyeti 20 bin sterline çıktığı için taksileri eskisine göre yaklaşık 10 kat daha pahalı olduğu için kullanmadığına dikkat çekti.
“İster özel arabamı kullanayım, ister halk taksisine bineyim, aylık ulaşım maliyeti 1.700.000 Lübnan lirasına (paralel piyasa fiyatına göre 100 dolar) ulaşıyor.”
Beyrut’ta toplu taşıma, minibüslerin yanı sıra taksilerden oluşurken, şehirde genellikle daha ucuz olan metro veya tren gibi diğer toplu taşıma araçları bulunmamakta ve bu da bölgeler arasında hareket etme zorluğunu artırmaktadır.
** Çalışanlarını teşvik eden şirketler
Başkent Beyrut’ta bir şirkette yönetici olan Khalil Habri, akaryakıt krizinin tehlikesini ve insan hareketlerindeki yansımalarını 5 ayı aşkın bir süre önce hissetmeye başladıklarını söyledi.
Habri’ye göre, bu krizle yüzleşmek amacıyla şirket, binasında bisikletle seyahat eden çalışanların geldikten sonra şirkette duş almalarına ve spor kıyafetlerini değiştirmelerine izin veren ek bir yer ayırdı.
Eşrefiye’deki (doğu Beyrut) evinden şirketin Hamra’daki (batı) genel merkezine gidip gelmek için her gün bisiklet kullanan Habri, şirketinin çalışanlarını bisikleti kullanmaya teşvik etmeye ve yardımcı olmaya çalıştığını söyledi.
“Anadolu Ajansı”na, bisikletin benzin alma maliyetinden tasarruf etmenin yanı sıra, gündüz saatlerinde Beyrut’un yaşadığı trafik sıkışıklığını önleyebildiği için zamandan da tasarruf sağladığını sözlerine ekledi.
Bu aşamada daha fazla Lübnanlının bisiklete binmesini bekliyordu çünkü artık mecbur kalıyorlar ve başka bir alternatif yok.
** Büyük katılım
Beyrut’ta bisiklete binmeyi teşvik eden ve bisiklet sürmek isteyenlere kolaylıklar sağlayan “Chain Effect” derneğinin kurucularından Nadida Raad, “Birçok insan için şu anda bisikletten başka bir seçenek yok” dedi.
Araba yerine bisikleti ulaşım aracı olarak kullanmak isteyen vatandaşlardan derneğinin çok sayıda mesaj aldığını, derneğin de bu konuda kendilerine tavsiye ve talimat verdiğini kaydetti.
Raad’a göre, bu gerçek son zamanlarda başkentin sokaklarında, özellikle çalışma saatlerinde bisikletlerin dikkat çekici hareketine yansıdı.
Beyrut’ta yollarda bisiklet sürmek için bazı lojistik zorluklar var ve birçok ülkenin altyapıyı donatmama ve güvenli şerit tahsis etme konusunda muzdarip olduğu şey bu” dedi.
Ancak, “Beyrut’un kalbinde bisiklet kullanmanın düşündüğümüz kadar tehlikeli olmadığını” belirterek, “bugün bu tür sürdürülebilir, çevre dostu ve insani ulaşıma doğru ilerlemek için bir fırsat var.”
أزمة الوقود في #لبنان.. الدراجة الهوائية من هواية إلى ضرورة
في غضون عام واحد، منذ سبتمبر/أيلول 2020 حتى الشهر ذاته من 2021، ارتفعت أسعار الوقود بلبنان نحو 9 أضعاف على وقع أسوأ أزمة اقتصادية في تاريخ هذا البلد.
لطالما كان ركوب الدراجة الهوائية في لبنان مجرد هواية، إلا أن الأزمة الاقتصادية جعلتها حاجة يومية، في زمن شح البنزين وارتفاع أسعاره في البلاد.
وفيما يرزح اللبنانيون تحت واقع معيشي واقتصادي صعب، بات قسم كبير منهم يعتمد على الدراجة الهوائية كوسيلة للنقل بدلاً من السيارة.
ففي غضون عام واحد، منذ سبتمبر/أيلول 2020 حتى الشهر ذاته من 2021، ارتفعت أسعار الوقود بلبنان نحو 9 أضعاف على وقع أسوأ أزمة اقتصادية في تاريخ هذا البلد.
** ضعفا الحد الأدنى للأجور
يركن الشاب محمد سعود، سياراته منذ عدة أسابيع وقرر استبدالها بدراجة هوائية للتنقل في العاصمة بيروت، بعدما أصبح سعر صفيحة البنزين يعادل نحو ثلث الحد الأدنى للأجور.
وقال سعود لـ”الأناضول” إنه بات يعتمد على الدراجة للانتقال إلى عمله وإلى النادي وإلى أماكن أخرى في المدينة.
ويبلغ الحد الأدنى للأجور 675 ألف ليرة (نحو 39 دولارا وفق السوق السوداء)، إلا أن الحكومة لم تعدله بعد رغم انهيار العملة المحلية بشكل غير مسبوق.
وكان سعر صفيحة البنزين (20 لتر) يبلغ في سبتمبر 2020، نحو 25 ألف ليرة (حوالي 1.5 دولار بالأسعار الحالية في السوق السوداء)، أما سعرها اليوم فقد أصبح نحو 207 آلاف ليرة (حوالي 12 دولار)، إثر تخفيف الحكومة دعم استيراد الوقود تدريجياً.
وأشار سعود الى انه لا يستخدم سيارات الأجرة نظراً لارتفاع تكلفتها بنحو 10 أضعاف عن السابق، حيث أصبحت كلفة سيارة الأجرة داخل بيروت 20 ألف ليرة بعدما كانت ألفي ليرة قبل الأزمة.
وتابع: “سواء استخدمت سيارتي الخاصة أم سيارة الأجرة العمومية، فإن التكلفة الشهرية للمواصلات تصل إلى مليون و700 ألف ليرة لبنانية (100 دولار وفق سعر السوق الموازية)”.
وتتألف وسائل النقل العمومية في بيروت من سيارات الأجرة إضافة الى حافلات صغيرة، فيما تفتقد المدينة لوسائل النقل الجماعية الأخرى كالمترو أو القطار وهي عادة أقل كلفة، ما يزيد من صعوبة التنقل بين المناطق.
** شركات تشجع موظفيها
وقال خليل هبري، مدير في إحدى الشركات بالعاصمة بيروت، أنهم بدأوا يستشعروا خطر أزمة الوقود وتداعياتها على حركة الناس منذ أكثر من 5 أشهر.
وفي محاولة لمواجهة تلك الأزمة، خصصت الشركة مكاناً إضافياً في مبناها يتيح للموظفين الذي يتنقلون عبر الدراجة، الاستحمام في الشركة عقب وصولهم واستبدال ملابسهم الرياضية، بحسب هبري.
وقال هبري، الذي بدوره يستخدم الدراجة الهوائية يومياً للانتقال من منزله في الأشرفية (شرق بيروت) الى مقر الشركة في الحمرا (غرب)، أن شركته تحاول قدر المستطاع تشجيع ومساعدة موظفيها على استخدام الدراجة الهوائية.
وأضاف لـ”لأناضول” أنه فضلاً عن توفير ثمن شراء البنزين، فإن الدراجة الهوائية توفر الوقت أيضاً كونها تستطيع تفادي زحمة السير التي تعاني منها بيروت خلال ساعات النهار.
وتوقع أن يلجأ المزيد من اللبنانيين الى الدراجة الهوائية في هذه المرحلة لأنهم باتوا مجبرين على ذلك، ولا يوجد بديل آخر.
** إقبال كثيف
وقالت ناديدا رعد، من مؤسسي جمعية “تشين إيفيكت” التي تشجع على ركوب الدراجة في بيروت وتقدم تسهيلات لمن يرغب لذلك: “لا خيار آخر حالياً غير الدراجة الهوائية بالنسبة لكثير من الناس”.
وأوضحت أن جمعيتها تتلقى رسائل كثيرة من مواطنين يرغبون في استخدام الدراجة الهوائية كوسيلة نقل بدلاً من السيارة، مشيرة أن الجمعية بدورها تقدم لهم النصائح والإرشادات حول ذلك.
هذا الواقع بات ينعكس مؤخراً في حركة لافتة للدراجات الهوائية في شوارع العاصمة خصوصاً في ساعات العمل، وفق رعد.
وأضافت: “لا يخلو من بعض الصعوبات اللوجستية لسير الدراجات على الطرقات في بيروت، وهذا ما تعاني منه كثير من الدول لناحية عدم تجهيز البنى التحتية وتخصيص ممرات آمنة”.
لكنها توضح بأن “استعمال الدراجة في قلب بيروت ليس خطراً بقدر ما كنا نعتقد”، مشيرة إلى أن “اليوم هناك فرصة الانتقال نحو هذا النوع من النقل المستدام والصديق للبيئة والإنسان”.
Passport queue in Hama today and every dayNo hope, no work.No electricity, no diesel, no bread#massmigration
Hama’da bugün ve her gün pasaport kuyruğuUmut yok, iş yok.Elektrik yok, dizel yok, ekmek yok#kitlesel göç 今日と毎日ハマのパスポートキュー希望も仕事もありません。電気もディーゼルもパンもありません＃大量移動 طابور الجوازات في مدينة حماة اليوم وكل يوملا أمل لا عمل .لاكهرباء لامازوت ولاخبز#هجرة_جماعية
The Japanese pharmaceutical company, Shionogi, has started clinical trials of a corona vaccine, which it is working to develop to be used as a booster vaccine.
And participates in the clinical trials, which began on Friday, 200 people, all of whom received two doses of the Pfizer or Moderna vaccines at least six months ago. Half of the participants will receive the Shionogi vaccine as a booster, while the other half will receive the Pfizer vaccine. The Osaka-based company will then…
Global inflation and the depreciation of the lira complicate the livelihood of the Lebanese
Prices of basic commodities jumped more than 10 times – Employee wages remained stable despite the high prices – The deterioration in the exchange rates of the lira pushed millions to the edge of poverty 06.12.2021 Day after day, the economic and living wounds of the Lebanese are deepening, after the value of their salaries…
Www.shwiesh.comاسم الموقع 